Η απόφαση για την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, είναι μια ιταμή κίνηση με πολλαπλές στοχεύσεις, ενδεικτική του επεκτατικού και μισαλλόδοξου χαρακτήρα του νεο-οθωμανισμού του Ερντογάν.
Σε λιγότερο από ένα χρόνο η χώρα μας γιορτάζει τα διακόσια χρόνια από την Επανάσταση του 1821, που υπήρξε η απαρχή δημιουργίας του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους. Πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας μας, καθώς ο Ελληνικός λαός, παρά τα 400 χρόνια σκλαβιάς και καταπίεσης, κατάφερε να διατηρήσει την ιδιοπροσωπία του, τη γλώσσα και τη θρησκεία του και να επαναστατήσει αποτινάσσοντας τον οθωμανικό ζυγό.
Υποτίθεται ότι από το 2018 το παραχωρηθέν στο Δήμο μας Πλατανόδασος θα είχε διαμορφωθεί, ώστε να γίνει χώρος αναψυχής και επίσκεψης των κατοίκων της Πάτρας. Μετά τις αρχικές επικοινωνιακές θριαμβευτικές φωτογραφήσεις και ανακοινώσεις του Δήμου και μετά από κάποιες βεβιασμένες διαμορφώσεις του χώρου, η κατάσταση σταδιακά επιστρέφει σε εκείνη πριν την υποτιθέμενη «διαμόρφωση/αξιοποίηση», δηλαδή σε χώρο εναπόθεσης μπάζων, σκουπιδιών και παρατημένων εμποδίων που υποτίθεται θα εμπόδιζαν τη διέλευση οχημάτων.
Η παρούσα πανδημία αποτελεί τη μεγαλύτερη μέχρι τώρα πρόκληση και δοκιμασία για το ΕΣΥ. Ταυτόχρονα αναδεικνύει τη μεγάλη σημασία της συμμετοχής της κοινωνίας των πολιτών στην αποτελεσματικότητά του, εν μέσω της Ευρωπαϊκής και Παγκόσμιας πραγματικότητας. Μετά από εικόνες και εμπειρίες 3 μηνών, και παρά τις χρόνιες (και εν μέσω πανδημίας θεαματικά εκτεθειμένες) αδυναμίες και ελλείψεις του συστήματος, καταγράφονται μέχρι στιγμής αρκετά θετικά φαινόμενα στην Ελλάδα, όχι μόνο στον αριθμό κρουσμάτων και θανάτων, αλλά και στις κοινωνικές διεργασίες και εξελίξεις.
Η πρωτοφανής κρίση που βιώνουμε τους τελευταίους μήνες, εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού, διαταράσσει παγκόσμιες ισορροπίες, οικονομικές και γεωπολιτικές βεβαιότητες, ιδεολογικά θέσφατα και τρόπους ζωής. Το μέλλον των κοινωνιών μας καθίσταται άδηλο και δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι ο κόσμος μας δεν θα είναι ο ίδιος την επόμενη μέρα της τυπικής λήξης των περιοριστικών μέτρων της πανδημίας (αφού κανείς σήμερα δεν μπορεί να προσδιορίσει το χρόνο ουσιαστικής αντιμετώπισης αυτής ή να αποκλείσει αναζωπύρωσή της τους επόμενους λίγους μήνες).
Είναι ξεκάθαρο ότι με την πανδημία του κορωνοϊού βιώνουμε πρωτόγνωρες στιγμές και αυτό ανεβάζει ψηλά τον πήχυ της ατομικής και συλλογικής ευθύνης. Ως κοινωνία θα αποδειχτεί αν θα διπλωθούμε στο ατομικό μας καβούκι και στο δόγμα ο σώζων εαυτώ σωθήτω ή αν δίπλα στην αυτονόητη προστασία του εαυτού μας και των δικών μας ανθρώπων σταθούμε όρθιοι και αλληλέγγυοι ο ένας στον άλλον.
