Ουαί υμίν (για το θέμα με τους συμβασιούχους του Δήμου Πατρέων)

Ουαί υμίν…

Σε μια επεισοδιακή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Πάτρας την περασμένη Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου, ύστερα από πρόταση της αντιπολίτευσης, αποφασίστηκε να στηριχτεί το αίτημα 35 εργαζομένων των προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας για τα ασφαλιστικά μέτρα που έχουν καταθέσει και εκδικάζονται στο Πρωτοδικείο Πειραιά για να παραμείνουν προσωρινά στις θέσεις τους και να πληρώνονται από το Δήμο Πατρέων. Αν οι εν λόγω εργαζόμενοι δικαιωθούν, θα είναι η τέταρτη στη σειρά απόφαση για το ίδιο θέμα, με το ίδιο αποτέλεσμα, από το ίδιο δικαστήριο (!), η οποία θα προσθέσει επιπλέον 35 εργαζομένους στους ήδη σχεδόν 715 από τις προηγούμενες τρεις αποφάσεις.

Και αν στην αρχή αυτών των περιπτώσεων όλοι συναινέσαμε (και η δημοτική μας κίνηση) να μείνουν 4 επιπλέον μήνες στη θέση τους οι συμβασιούχοι, ώστε να κατοχυρώσουν δικαίωμα  στο επίδομα ανεργίας, είδαμε ότι κάτι τέτοιο τελικά δεν ίσχυσε, διότι τα γνωστά δικονομικά τρικ και η μεγάλη καθυστέρηση στην απονομή της δικαιοσύνης καθιστούν τις προσωρινές αποφάσεις ισχύουσες για πολλούς μήνες, ίσως και χρόνια. Πιθανολογούμε ότι έχει στηθεί μια επικερδής νομική επιχείρηση που εκμεταλλεύεται την ανάγκη και την αγωνία του κόσμου για δουλειά, υπονομεύοντας όμως παράλληλα και φτάνοντας στα όριά της την Τοπική Αυτοδιοίκηση (αλήθεια, γιατί πάντα στον Πειραιά και στον ίδιο δικαστή η εκδίκαση για τους συμβασιούχους του Δήμου Πατρέων και όχι στην Πάτρα;). Κι αυτό γιατί, δυνητικά, αφορά σε 4.000 εργαζόμενους που όλα αυτά τα χρόνια εργάστηκαν σε προγράμματα κοινωφελούς εργασίας του ΟΑΕΔ. Δηλαδή, προγράμματα που για 8 μήνες οι εργαζόμενοι πληρώνονται από τον ΟΑΕΔ (χωρίς συνήθως να μπορούν να στοιχειοθετήσουν δικαίωμα σε επίδομα ανεργίας) και αν έπειτα δικαιωθούν προσωρινά από κάποιο δικαστήριο, επιστρέφουν στην εργασία τους και πληρώνονται από τον οικείο Δήμο, ενώ το κράτος που ουσιαστικά τους τοποθέτησε σφυρίζει κλέφτικα!

Δυστυχώς, τα συνεχή επεισόδια του ίδιου έργου με τους εργαζόμενους της κοινωφελούς εργασίας καταδεικνύουν με τον πλέον παραστατικό τρόπο την ένδεια του πολιτικού προσωπικού της πόλης μας. Η πλειοψηφούσα παράταξη της Λαϊκής Συσπείρωσης βλέποντας το παγόβουνο που έρχεται και πρέπει η ίδια να διαχειριστεί (είναι εξαιρετικά πιθανό το στέγνωμα των δημοτικών ταμείων, αν δεν βρεθεί έγκαιρα κρατική χρηματοδότηση ή αν συνεχίσει να αυξάνεται ο αριθμός των συμβασιούχων που δικαιώνονται προσωρινά) άρχισε από ένα σημείο και μετά να προτείνει τη μη συναίνεση του Δημοτικού Συμβουλίου στα αιτήματα των συμβασιούχων για επιστροφή στην εργασία τους στο Δήμο. Το γεγονός αυτό, όμως, έρχεται από τη μία σε πλήρη αντίθεση με τη στάση που κρατάνε οι συνδυασμοί της Λαϊκής Συσπείρωσης-ΚΚΕ όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση σε άλλους δήμους της χώρας (μιας κι εκεί δεν χρειάζεται οι ίδιοι να διαχειριστούν την κατάσταση), και από την άλλη δίνει εύκολη πάσα στην ενωμένη αντιπολίτευση να αντιπολιτευτεί «κουκουέδικα» την δημαρχιακή παράταξη του ΚΚΕ και να την εγκαλεί για «αντεργατική πολιτική»! Αυτό οδηγεί το Δήμαρχο και την παράταξή του σε μια αλλοπρόσαλλη τακτική που τους κάνει τη μία να φωνάζουν για δικονομικό σκάνδαλο, την άλλη να οργανώνουν «αγωνιστικές κινητοποιήσεις» στην Αθήνα για να εκθέσουν τάχα την αντιπολίτευση και την άλλη να σηκώνουν τα χέρια ψηλά παραδομένοι στη μοίρα τους. Εδώ, ασφαλώς και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ήταν η παράταξη του Δημάρχου που από το 2018 έταζε δουλειές και στήριξη (με ξένα κόλλυβα όπως αποδείχτηκε) στους ευρισκόμενους σε εργασιακή ανασφάλεια εργαζόμενους, με το αζημίωτο της υποστήριξης σε ψήφους, κομματικές ενισχύσεις και άλλα απαράδεκτα πράγματα και μεθοδεύσεις.

Από την άλλη, σύσσωμη η αντιπολίτευση, αριστεροί, δεξιοί ή κεντρώοι, φιλελεύθεροι και κρατιστές μαζί, τάσσονται αναφανδόν υπέρ των συμβασιούχων και δηλώνουν ότι αυτή θα είναι η πάγια τακτική τους για όσους και όσες έρχονται για υποστήριξη στο δημοτικό συμβούλιο. Ούτε τα οικονομικά του Δήμου τους ενδιαφέρουν, ούτε μια πρόταση για το πώς θα καλυφθούν τα ανοίγματα από τις έκτακτες μισθοδοσίες έχουν, ούτε καν τις πραγματικές ανάγκες σε προσωπικό ζήτησαν να μάθουν. Όλοι, τάχα, υπέρ των εργαζομένων. Όλα για τις ψήφους στις εκλογές που έρχονται και για το πώς θα «κάνουν ζημιά» στον Πελετίδη. Για την πόλη τίποτα...

Στην τελευταία συνεδρίαση, ο Δήμαρχος δήλωσε ότι, για να μην μείνουν απλήρωτοι οι προσωρινά δικαιωμένοι εργαζόμενοι, ήδη αρχίζουν να πηγαίνουν πίσω έργα προγραμματισμένα με ίδιους πόρους. Ακόμα και σε ένα τόσο σημαντικό και κρίσιμο για την πορεία των οικονομικών του Δήμου θέμα, μια στοιχειωδώς σοβαρή και αξιοπρεπής συζήτηση δεν έγινε, παρά μόνο πλειοδοσία εργατοπατερισμού και εργατοφιλίας απ’ όλες τις πλευρές.

Για παράδειγμα, αξίζει να ρωτήσει κάποιος τη Δημοτική Αρχή:

• Πόσους εργαζόμενους και σε ποιες θέσεις έχει, πού έχει έλλειμα και πού πλεόνασμα; Οι οκταμηνίτες εργαζόμενοι, τι μέγεθος των πραγματικών αναγκών του Δήμου καλύπτουν;
• Μήπως προσλαμβάνονται μόνο στη βάση ότι ο μισθός τους καλύπτεται από αλλού (ΟΑΕΔ), ενώ γνωρίζει ότι απαγορεύεται να απασχοληθούν σε διάφορες δραστηριότητες σημαντικές για τη λειτουργία του Δήμου (π.χ. οι πτυχιούχοι δεν έχουν δικαίωμα υπογραφής, δεν επιτρέπεται οι συμβασιούχοι να οδηγούν βαρέα μηχανήματα ακόμα και να έχουν τα τυπικά προσόντα, δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούν αλυσοπρίονα κ.λπ.);
• Γιατί, ενώ επιτρέπεται και μπορεί να προσλάβει μόνιμο προσωπικό στις ανταποδοτικές υπηρεσίες δεν το κάνει, αλλά αντίθετα στηρίζει την κρατικά οργανωμένη φάμπρικα των ολιγόμηνων συμβάσεων;
• Τι έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια για να αυξηθούν τα έσοδα ή να μειωθούν τα έξοδα του Δήμου, ώστε να μην βρεθεί σε αυτή τη δεινή κατάσταση και να μπορεί να πληρώνει τις μισθοδοσίες όσων εργαζομένων δικαιώνονται προσωρινά από τη δικαιοσύνη; Ασχολήθηκε, για παράδειγμα, ποτέ με τις ενεργειακές κοινότητες για να μειώσει τα κόστη του ρεύματος, ασχολήθηκε ποτέ με την ανακύκλωση, ώστε ο Δήμος να αποκτήσει επιπλέον έσοδα, υποστήριξε ή έφερε μία αναπτυξιακή πρόταση στο τραπέζι τα τελευταία οκτώ χρόνια που διοικεί τον Δήμο;
• Εάν αύριο είναι αντιπολίτευση, θα κρατήσει την ίδια στάση σε παρόμοια περίπτωση ή θα καταγγέλλει για αναλγησία την όποια Δημοτική Αρχή;

Αλλά αξίζει να ρωτήσει κάποιος και την αντιπολίτευση:

• Θα κρατούσε την ίδια στάση εάν ήταν αυτή η Δημοτική Αρχή της πόλης; Υπέρ των εργαζομένων και διεκδικώντας με σθένος τη μισθοδοσία τους από το Κράτος; Όταν πρόσφατα διάφοροι υπουργοί παρέλασαν από την Πάτρα, γιατί δεν είδαμε τότε να τους πιέζουν για λεφτά;
• Με δεδομένο ότι σε κάθε πρόγραμμα που ακολουθεί συχνά προσλαμβάνονται άνθρωποι για τις ίδιες ειδικότητες και στις ίδιες θέσεις με τους προηγούμενους που στη συνέχεια δικαιώνονται, ενδιαφέρθηκε να γνωρίσει τι ανάγκες καλύπτουν όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι που δικαιώνονται προσωρινά;
• Τι στάση κρατάνε αδελφές τους παρατάξεις σε άλλους Δήμους στους οποίους έχουν τη Δημαρχία;

Σε μια περίοδο που η χώρα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, με την ενεργειακή κρίση, τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις να απειλούν με εκτροχιασμό την έτσι κι αλλιώς αναιμική οικονομία της και ένα σωρό νοικοκυριά να απειλούνται με φτωχοποίηση, το πολιτικό αυτοδιοικητικό προσωπικό της Πάτρας διαγκωνίζεται σε ψευδο-φιλολαϊκότητα και ψευδο-φιλεργατισμό πατώντας πάνω στο ημιθανές σώμα αυτής της πόλης. Και αναφερόμαστε  σε «ψευδο-», διότι είναι οι ίδιοι πολιτικοί χώροι και το ίδιο πολιτικό προσωπικό που είτε στήριξαν τα τρία μνημόνια που κατέστρεψαν την κοινωνία από το 2010 και μετά είτε στήριξαν, τα χρόνια πριν τα μνημόνια, τις φαύλες πολιτικές που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία και στην καταστροφή.

Θλίψη και τρόμος μας πιάνει, σκεπτόμενοι τα κρίσιμα για το μέλλον της Πάτρας ζητήματα που έρχονται το επόμενο διάστημα, όπως η διαχείριση των απορριμμάτων, το τρένο, το φυσικό αέριο, η Πατρών – Πύργου και τα υπόλοιπα έργα που μπορεί να δώσουν μια ανάσα στην παρηκμασμένη πόλη μας. Αν σε θέματα σαν αυτό των συμβασιούχων κυριαρχεί η κοντόφθαλμη μικροπολιτική, τότε για τα καίρια ζητήματα που θα καθορίσουν το μέλλον όλων των πολιτών της Πάτρας, ποια θα είναι η τύχη της πόλης μας; Όσο και να το θέλουμε, δυστυχώς φως δε φαίνεται πουθενά…

Δημοτική Κίνηση ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΝ